اضطراب چیست؟

1. استرس واکنش طبیعی بدن به یک فشار یا موقعیت مشخص بیرونی است اما اضطراب احساس مبهم ترس یا نگرانی درونی حتی زمانی که تهدید مشخصی وجود ندارد است. 
2. استرس معمولا ادلایل مشخصی دارد؛ مثلا امتحان، فشار کاری یا مشکل مالی اما اضطراب معمولا دلیل واضحی ندارد و بیشتر از دل افکار، خاطرات یا نگرانی‌های درونی می‌آید. 
3. استرس معمولا موقتی است و با رفع عامل استرس، کاهش پیدا می‌کند اما اضطراب می‌تواند مزمن یا طولانی مدت باشد و گاهی بدون وقفه ادامه پیدا کند. 
4. استرس پاسخ طبیعی به چالش‌های واقعی زندگی است اما اضطراب بیشتر از برداشت ذهنی ما از خطر یا تهدید ناشی می‌شود حتی اگر واقعی نباشد. 
5. استرس اغلب با تغییر شرایط با استفاده از مهارت‌هایی مثل  مدیریت زمان یا گفتگو با شخصی همدل یا استراحت قابل کنترل است اما اضطراب معمولا نیاز به درک هیجانات، خودشناسی و گاهی درمان روانشناختی دارد. 

برای مثال فردی که پایان نامه‌اش را قرار است دفاع کند استرس دارد اما فرد دیگری بدون دلیل مشخص، مدام نگران شکست، قضاوت دیگران یا اتفاقات آینده است. 

با اضطرابم چطور کنار بیام؟

1. به جای «سرکوب کردن» سعی کن بشنوی. 
   اضطراب همیشه یه پیام داره، شاید بدنت  داره بهت می‌گه «یه چیزی نادیده گرفته شده»
   به جای این که ازش فرار کنی از خودت بپرس:
   واقعا از چی می‌ترسم؟
   پشت این دلشوره چه احساس دیگه‌ای خوابیده؟
   بدنم چی داره می‌گه که ذهنم نادیده می‌گیره؟
2. خودت رو سرزنش نکن
   خیلی‌ها با خودشون اینطوری حرف می‌زنن: 
   «چرا انقدر ناتوانی؟ چرا مثل بقیه نمی‌تونی آروم باشی؟ این جملات فقط اضطرابت بیشتر می‌کنه در عوض بگو: الان اضطراب دارم حتما یه دلیلی داره که بدنم اینجوری واکنش نشون می‌ده.»
3. تنفس صحیح انجام بده
   با تنفس آرام و عمیق از شکم می‌تونی پیام آروم باش رو به سیستم عصبی‌ت برسونی. 
   دم از بینی (4 شماره)، نگه داشتن (2 شماره)، بازدم آهسته از دهان (6 شماره)
4. دفترچه اضطراب داشته باش
   هر وقت اضطراب گرفتی بنویس: 
   کی شروع شد؟ بدنم چی حس می‌کرد؟ چه فکری از ذهنم رد شد؟ در آخر چه احساسی داشتم؟ یعنی در درمان هیجان مدار به این تمرین می‌گن اضطربت رو به رسمیت بشناس نه اینکه بخوای به زور حذفش کنی. 

درمان اضطراب در رویکرد هیجان مدار EFT

در درمان هیجان مدار ما فقط سعی نمی‌کنیم افکار منفی را تغییر بدیم بلکه کمک می‌کنیم فرد بتونه:

صدای بدنش رو بشنوه

هیجانات واقعی پشت اضطرابش رو کشف کنه

بتونه به جای فرار از هیجاناتش اون‌ها رو ببینه، تجربه کنه و با مهربونی با اون‌ها روبرو بشه. در درمان فرد یاد می‌گیره چطور با خودش مهربان باشه، مولفه‌های خود شفقت ورزی را یاد می‌گیره در برابر خشم‌های فروخورده‌ی خود، ابراز صحیح آن‌ها به شکلی که نه  به خود و نه به دیگران آسیبی بزند را تمرین می‌کند. 

فرد در حالی که آرزوی دریافت محافظت، مراقبت و عشق از سوی فرد دیگر را دارد، کم کم می‌پذیرد که این نیاز را خودش برای کودک درونش انجام دهد و با انجام تمرین‌هایی مراقبت کردن از خود را یاد می‌گیرد و خود را تسکین می‌دهد و نسبت به احساسات و نیازهای خود مشفق‌تر می‌شود. 

خود تسکین‌دهی یعنی چی؟

خود تسکین دهی روشی برای بودن و برخورد کردن با خود است، که در آن فرد نسبت به رنج خود مشفق بوده و نیازهای خودش مبنی بر مراقبت و آسایش را برآورده می‌کند. این تمرین باعث کاستن از درد می‌شود، وقتی دیگران حضور ندارند که این کار را برای فرد انجام دهند. این نوع مداخله بیشتر زمانی کاربرد دارد که مراجع به لحاظ هیجانی در رنج است، به طرزی دردناک در دردش احساس تنهایی می‌کند و در شفقت با خود ناتوان است... اگر فرد بتواند در اوقات آشفتگی هیجانات مثبت شفقت، محبت و توجه را تجربه کند و خودش را آرام کند، درگیر خودتسکین دهی شده و شواهدی از برخوردهای مثبت‌تر با خود را نشان می‌دهد. اگر این تمرین در خنثی کردن هیجانات منفی موفقیت آمیز باشد، ترش ناشی از احساسات دردناک مراجع را کاهش می‌دهد و ابزارهایی برای تخلیه ترس، شرم، غم و غلبه بر اضطراب و آشفتگی را داراست. این مورد به نوبه‌ی خود به ایجاد درکی از امنیت درونی، تاب آوری بیشتر و اعتماد به نفس مبنی بر اینکه افراد می‌توانند با احساسات دردناکشان روبرو شوند منجر می‌شود. 

در آخر این که اضطراب معمولا جایی ظاهر می‌شه که چیزی، کاری یا رابطه‌ای برات مهم و ارزشمنده مثل موفقیت، امنیت، عشق یا حتی معنای زندگی و می‌خواد بهت بگه که یه چیزی توی سبک زندگی، روابط‌های مهم و اجتماعی‌ت داره برخلاف نیازهای درونی‌ت پیش می‌ره. شاید داری از خودت دور می‌شی. شاید خیلی وقته که صدای نیازها یا حد و مرزهات نشنیدی. 

سخن پایانی این که اضطراب داره بهت می‌گه که یه چیزی درست کار نمی‌کنه؛ وقتشه که تغییرات جدید ایجاد کنی!